سلام گلم
امروز مامان فهمیده به دلایلی شاید نتونه اردیبهشت آزمون جامع بده و باید تا آبان صبر کنه.... خیلی ناراحت شدم اول چون به خاطر کوتاهی خودم بود.
ولی مامانی باو کن یه کوچولو هم تو و وجودت و مسبب این اتفاق نمیدونم و اگه صبح خیلی ناارحت شدم از دسته خودم ناراحت بودم. امیدوارم پسری مامان و ببخشه
اخه دلم میخواست قبل اومدنت آزمونمو بدم و که بعدش کارام سبک تر باشه و همه زمانم برا تو باشه عزیزیم اما انگار قسمت نیست... تازه الان استاد راهنمام ایمیل زده و یه موضوع رو برا رساله پیشنهاد دادن که با دیدنش بدتر بهم ریختم... نتونستم بگم فعلا کارم گره خورده
مامانی همه اینارو گفتم که بدونی چقدر بودنت بهم آرامش میده....اگه قبل از حضور تو بود الان مامان عالم و آدم و بهم ریخته بود از ناراحتی ولی با وجود تو آرومم خیلی
توکل به خدا... من کارامو پیش میبرم ببینم چی پیش میاد.
فقط اینو بدون تو این لحظه هیچی مهم تر از تو و سلامت بودن و اومدنت نیست...مطمینم خدایی که تورو به ما داده هوامونم داره...
دوست دارم تا اخره دنیا
هزارتا ماچ
